Hałas, którego źródłem jest ruch uliczny. Jest on znacznie bogatszy w dźwięki niskie niż szum różowy. Jego wpływ na współczynnik Rw jest określany współczynnikiem korekcyjnym Ctr.
Szkło pokryte powłoką fotokatalityczną o własnościach hydrofilnych. Powłoka ta wykorzystuje połączone działanie promieni UV i wody, co powoduje rozkład brudu organicznego i eliminuje cząsteczki mineralne. Szkło pozostaje dłużej czyste i łatwiej się je myje.
Właściwość powierzchni, pozwalająca na zmniejszenie wymiany ciepła, a tym samym na uzyskanie lepszej wartości Ug szyby zespolonej. W tym celu stosuje się szkła o niskiej lub małej emisyjności.
Patrz Parametry energetyczne i świetlne.
Połączenie wielu tafli, hartowanych lub nie hartowanych, za pomocą przekładek z folii PVB.
Termin określający właściwości „ciepłej ramki dystansowej”, charakteryzującej się słabą przewodnością cieplną.
Produkt, z reguły na bazie butylu, zapewniający wodoszczelność i szczelność gazową przestrzeni wewnątrz szyby zespolonej.
Proces nakładania powłok podczas procesu produkcji szkła float.
Emisyjność to właściwość powierzchni. Jeśli dwie powierzchnie znajdują się blisko siebie i mają różne temperatury, następuje między nimi wymiana ciepła poprzez promieniowanie, której wielkość jest zależna od poziomu emisyjności. Normalna emisyjność klasycznego szkła wynosi 0,89, natomiast emisyjność szkieł „z powłokami o niskiej emisyjności” (w języku angielskim low-E) może wynosić nawet 0,01. Emisyjność jest używa na do obliczania współczynnika U szyb zespolonych.
Nieprzezierna część przeszklonej elewacji, zazwyczaj znajdująca się poniżej okna lub między dwoma oknami (w przypadku ściany kurtynowej). Spandrele są często wykonywane ze szkła emaliowanego lub ze szkła przeciwsłonecznego, pokrytego powłoką nadającą szkłu cech nieprzezierności.