Procent energii pochodzącej z promieniowania słonecznego, odbitej przez przeszkloną ścianę.
Czynność polegająca na nakładaniu metalowej, odbijającej powłoki na szkło w celu uzyskania lustra.
Wskaźnik ten charakteryzuje akustyczne właściwości ściany. Określa on różnicę poziomów natężenia hałasu po dwóch stronach ściany, dla określonego widma akustycznego (Np. hałas uliczny).
Połączenie wielu tafli, hartowanych lub nie hartowanych, za pomocą przekładek z folii PVB.
Produkt, z reguły na bazie butylu, zapewniający wodoszczelność i szczelność gazową przestrzeni wewnątrz szyby zespolonej.
Znacząca różnica temperatur między położonymi blisko siebie fragmentami przeszklenia, mogąca doprowadzić do pęknięć szkła, powszechnie zwanych „pęknięciami pod wpływem szoku termicznego”. Stosowanie szkła hartowanego lub utwardzanego pozwala na zmniejszenie tego ryzyka.
Angielska nazwa szkła pokrytego powłoką niskoemisyjną (lub szkła o niskiej lub małej emisyjności).
Zespół wartości przepuszczalności, odbicia i absorpcji promieniowania słonecznego przez prze szklone ściany.
Produkt, z reguły na bazie sita molekularnego, umieszczony w ramce szyby zespolonej, w celu odwodnienia przestrzeni międzyszybowej wypełnionej powietrzem lub gazem.
Właściwość niektórych materiałów polegająca na rozkładaniu substancji organicznych pod wpływem promieniowania UV.