Procent energii przenikającej do wnętrza, w stosunku do energii słonecznej padającej (przenikanie + odbicie energii przez ścianę do wewnątrz pomieszczenia). Jest to jedna z głównych własności szkieł z powłoką przeciwsłoneczną.
Technika nakładania powłok na szkło.
Symbole, uzupełnione liczbą odnoszącą się do upływu czasu, określające klasę ogniochronności. E: Kryterium szczelności ogniowej na płomienie i ciepłe gazy I: Kryterium izolacyjności ogniowej, izolacji cieplnej podczas pożaru W: Kryterium ograniczenia promieniowania cieplnego
Powłoka uzyskana poprzez nakładanie na szkło związków metalicznych w wysokiej temperaturze, podczas procesu produkcji szkła float.
Właściwość powierzchni, pozwalająca na zmniejszenie wymiany ciepła, a tym samym na uzyskanie lepszej wartości Ug szyby zespolonej. W tym celu stosuje się szkła o niskiej lub małej emisyjności.
Zespół wartości przepuszczalności, odbicia i absorpcji promieniowania słonecznego przez prze szklone ściany.
Szyba montowana za pomocą sztywnych lub ruchomych mocowań punktowych.
Powłoka uzyskana poprzez nakładanie na szkło metali lub związków metalicznych w środowisku próżniowym.
Grawitacyjne wyginanie szkła w specjalnych piecach pozwalające na uzyskanie wypukłego efektu dekoracyjnego. Tą techniką możliwe jest również połączenie szkieł w różnych kolorach.
Produkt, z reguły na bazie sita molekularnego, umieszczony w ramce szyby zespolonej, w celu odwodnienia przestrzeni międzyszybowej wypełnionej powietrzem lub gazem.